مسالتن یا شیخه (آیکونه "های تانیث") این حضرات افسرده بیشتر مربوط به جامعه مجردین هستن یا متاهلین؟! (آِیکونه "زیر زبان طرف را کشیدن")
باید البته به عرض عریضتان برسانم که هر دو جامعه از این مساله محضوظ شده و مثتثنی هم ندارد! حال شاااید جامعه ی مجردین بیشتر درگیر مسائل اینچنینی باشد که البته در مورد شخص بنده؛ گمان نمیبرم این امر موجبات را فراهم کرده باشد. و السلام علیک و رحمت الله و برکاته
http://en.akinator.com بازیه جالبیه...سوال می پرسه و شخصیت مورد نظرت رو که توو ذهنت انتخاب کردی حدس میزنه...ورژن موبایلشم هست دیدم....شاید دیدی اینو قبلن... اگه نه که باهاش مشغول باش تا افسردگی هات فراموشت بشه حاج خانووم
اها جوونیام یه بار بازی کردم باهاش. جالبه مرسی حج آقو بازش کردم و رفتم تو کارش. فکر کنم حالا حالاها افسرده نشم دیگه
این تنفرم از این بشر از زمان فیلم "دو زن" بوجود اومد که دیدم بازیگر مورد علاقه ی اوون زمونم یعنی همین نیکی خانووم حامله شده. یه توپ چل تیکه گذاشته بوود زیر شکمش که مثلن حامله هست. داشتم بالا میاوردم از این جلف بازیا. بعد هم از این بدم اوومد هم از این که توو یه فیلم یه زن حامله میشه و شکمش میاد بالا. اه اه اه از این که ببینم توو یه فیلم یه عده جلو دستشویی (توالت) ایستادن و هی به خودشون میپیچن و منتظرن دستشویی خالی بشه هم حالم بهم می خوره از این پوزیشن در حالت واقعی هم بدم میاد. این نمونه آخر مربوط به فیلمای مهران مدیریه
خب بازیگر همینه دیگه! باید انواع حالت هارو بتونه نشون بده. پس اگه اینقدر غیرتی ای بازیگرای خارجیو چی میگی؟
حالا جدا از شوخی و مزاح باید بگم که من به این مقوله همین افسردگی زیاد فکر کردم...زیاد یعنی خیـــــــــــــــــــــلی زیاد... یه زمانی هم خودم بهش مبتلا بوودم و البته اینم بگم که اصولن فضای بلاگستان غم زده است و آدم تا میاد پای وبلاگ نویسی و وبلاگ خونی، حجم عظیمی از غم و اندوه برش مستولی میشه. و خوب خیلی از غم ها هم ریشه بیرونی داره مثه مسائل جامعه کمبودها ضعف ها. اما فرمول غلبه بر اینها همون جوور که بارها و بارها و چه حضوری چه بصورت پست وبلاگی چه پیام نوروزی و ... گفتم و شاید تبدیل به کلیشه شده، اینه که ما نگاهمون خیلی بیرونی شده و زمینی... باید نگاهمون رو اصلاح کنیم ببریم سمت درون... قدرت عظیمی در درون آدم وجود داره که می تونه دنیای بیرونشو بسازه. ما یعنی من و تو و بقیه و همه ی آدم ها در یک دنیا زندگی نمی کنیم. ما در دنیاهای مختلفی باید زندگی کنیم. دنیای خودتو پیدا کن و اونو اونجور که می خوای بساز... شاد ... سرزنده ... که هنوز بشه تووش براحتی نفس کشید... با صدای موسیقیش مست شد ... و با آرزوها و آرمان ها و اهدافش اوج گرفت.
نمیشه نسبت به بیرون بی اعتنا بود... نمیتونم اتفاقای اطرافمو؛ رفتار دیگرانو؛ دعواها؛ بی اعتنایی ها و پرخاشگری ها و... خیلی چیزای دیگه ای رو که میبینم؛ نبینم و فقط باشه دنیای خودم... دنیای من شاده؛ شاااده شاد. بدون دلواپسی و حسادت و افسوس و ناشکری. اما دنیای بیرون نمیذاره همیشه اونجور که میخوای زندگی کنی. متاسفانه جدیدا خیلی داره روم اثر میذاره... دارم افسرده میشم...
بازیگرای خارجی؟ مگه بازیگرای زن ِ خارجی توو فیلماشون چیکار میکنن؟ ما که هر وقت دیدیمشون همیشه حتی تا دکمه ی آخر یقه شون رو هم می بندن/ (آیکونه کوچه علی چپ مورد علاقت) ... ولی همین که یکمی خندیدیم دور همی (حداقل آیکونات اینو نشون داد) خووب بوود و امید که کمی از بستر فسرده ی دلتنگی خارج شده باشی... والسلام...تمام ...
راهشو خوب یاد گرفتیا؟ مسیر کوچه علیچپو میگم آره مرسی. همین که برات مهم بود و ایقدر سعی در تغییر افکار من داشتی یه دنیا ممنون. نترس؛ من طوری افسرده میشم معمولا که هیشکی بویی نمیبره! اصن بدجور نامحسوسه پس میزانش زیاد نیست...
این پستت امشب منو یاد بلادونا انداخت که گاهی غمگین میشد و منی که اینقد اینجا چرت و پرت میگفتم که حال و هواش عوض شه و بخنده... ایشالا لبش همیشه خندون باشه.... هم اوون...هم تو....هم همه ی رفقا
من کلن موقع نوشتن این پست یاد بلادونا بودم. و الان با این کامنتات بیشتر خیلی دلم براش تنگ شده؛ خیلی
پ. ن: نمیدونم چرا گریه ام گرفت!! آخه این آهنگ وبلاگ فری رو هم گذاشتم و یاد بلی و این کامنتای تو...
ممنون که آهنگ وبلاگمو گوش میدی باز هم میگم من اخیرا افسرده شدم. خیلی هم این ور اون ور زدم که رفعش کنم، نشد. الانم بی خیالش شدم تا خودش از رو بره. قبلا هیچکی نمی فهمید اگه حالم بد بود. الان واقعا داغونم. رو همین حساب وبلاگم داره داد میزنه، قیافم بدتر! ولی تصمیم به بی خیالی گرفتم. خونه تکونی هم تو وبلاگم بکنم همه چی بهتر میشه مطططططمئنم که خودش از رو میره من می تونم! همیشه می تونم
اهنگت خوشگله و پیانوست دیگه نه؟ همون چیزی که عشق میکنی باهاش ان شالله که همینطوره
راستی قیچی خان، همیشه هم تو نگاه نیست. باور کن که گاهی مثل من هزار راه رو میری که همه چی رو درست کنی. مثل من سعی می کنی، مثل همیشه، سریع یه راه حل پیدا کنی؛ تلاش تلاش تلاش خوب اگه به نتیجه نرسی باور کن درمونده میشی. گرچه من از پَسِش بر میام! اینو بهتون قول میدم!
برای من چیزی خراب نشده که سعی در درست کردنش کنم. من فقط نگران بعضی از اطرافیانمم. نگران بعضی چیزا و بعضی رفتارا. اینو دیگه اونا باید درست کنن نه من تو حتما از پس مشکلت برمیای. من که بهت ایمان دارم
نه لووس نشدی این حست اتفاقن کاملن طبیعیه...واسه مایی که با بلی دوستیمون مجازی بووده سخته تحمل دوریش چه برسه به توویی که باهاش زندگی کردی. اما اینارو این مساله که الان داره وارد فاز جدیدی از زندگیش میشه و انشالا حرکت میکنه به سمت خوشبختی، قابل تحمل میکنه. و مایی که دوستش داریم دوس داریم اونکاری رو بکنه که راحت تره. شاید اومدنش اینجا تمرکزش رو بهم میزنه... .. یه نکته ی آموزشی هم اینکه تو حواست باشه یهو ازدواج کردی اینجوری غیب نشی و بیای بهمون سر بزنی... هرچند تقریبن مطمئنم اونموقع می خوای لووس کنی بکگی هرچی آقامون میگه اگه اجازه بده میام اگه نه که هیچ. یعنی می دونم که اینجوری هستی تو... شرمنده امشب زیاد حرافی کردیم و خلوتت رو بهم زدیم. الان یک ساعتی از تایم خواب گذشته ما بریم لالا شبت خوش و پر ستاره
الان سرش شلوغه دخترم. انشالله که خشبخت شه و همیشه شاد باشه چرا اینجوری باشم؟ واقیعاااااا؟ شاید! امشب تو عالی بودی. بهترینِِ بهترین. شب خوش
حرف شومام متینه فری اما قدرت درونی آدما بی نهایته...و با کمی تعقل و تعمق در مسائل میشه یکی یکی اونها رو حل کرد. باید صبور بوود.شکیبا بوود. باید هممون بگردیم دنبال یک تفسیر روحانی از زندگیه دنیایی...شب خوش (آیکونه گنجشک لالا مهتاب لالا)
تو کِی جواب دادی؟! من هی چک کردم نبودی که! ایمیلمو زدم. طبق گفته بلاگ اسکای بقیه نباید ببینن! دوست داشتی بیا. اکثر مواقع آنم پ.ن: جون ... تو اذیت نکن، عشوه نیا. باور کن جونشو ندارم
من ایمیلم اسم و فامیلمه! آخه از سایت دانشگاه اصن نمیشه چت تصویری کرد. فقط گاهی قسمت چت ایمیل باز میشه و تمام! خونه هم اینترنت مخابراته و داغووون! هر بار خواستم با دوستام چت تصویری کنم نشده
سلاااااااااااام من قبلنا همیشه ب وبلاگتون سر میزدمو نظر میداشتم نمیدونم یادتونه یا ن ی بارم ک کلی ناراحت بودمو میترسیدم از زندگی دانشج.یی ای ک قرار بود تجربش کنم گفتم شمام کلی امیدواری دادین ولی الان ک دارم این دورانو میگذرونم میبینم واقعا دوران توپیه اصنم ناراحت نیستم خیلی خوش میگذره حق با شماها بود فردا هم بعد ی ماه میرم خونهههههههه
سلااااااااااااام نیلو جون آره یادمه؛ یادته گفتم همکلاسی منم اسمش نیلوست و اینا؟ چه خوب. واقعا خوشحالم که لذت میبری عزیزم. هر دورانی شیرینی خودشو داره و باید تجربه بشه. دانشجوی کجایی؟
توی این زمونه پیر و جوون نداره. همه افسرده أن. یه جورایی میشه بگیم که زنده بمیریم. با عکسای جدیدم بروزم
من افسرده نبودم. ولی اعتراف می کنم که چند ماهی است افسرده شده ام. نقطه
یه آمارگیری بود. با تو فعلن شدیم ۲ نفر
هعیییی آره واقعا
یهنی توام الان افسرده ای؟؟
اوهوم. یه کوچولو. بگیر نگیر داره!
تو هم زهرا جونم؟!
بخنددد دیگهههههه
برخی از پیج های ژاپنیها در فیس بوک:
طرفداران صلح
طرفداران محیط زیست
ما و تکنولوژی
جهان الکترونیک
.
حالا توجه شما رو به برخی از پیج های ایرانیها در فیس بوک جلب میکنم :
.
(( سلطان فحش,عمه))
خر خودتی
من دلم میخواهد در حمام ب.گ..وزم
من از …. متنفرم
شاشو ها
زر نزن
.
البته هدفمند هم داریم، مثه :
کمپینگ حمایت از شوشول فرنود!!
کمپینگ تجاوز به جاستین
کمپینگ تجاوز به امیرحسین
واقعا پیج ایرانی ها اینطوریه؟ مسخره اس بخدا!
سلطان فحس که دیگه عندش بود
کمپینگ ها هم!
ابنجوری که میشه خنده ی غم انگیز تر از گریه
منم هستم! بی هدف، بی انگیزه، افسر ده...
عزیزززززم! شدیم ۳ نفر
اما من به این شدت نیستمااا! بیخیال بابا! چرا آخه دخترم؟ زندگی کن
مسالتن یا شیخه (آیکونه "های تانیث")
این حضرات افسرده بیشتر مربوط به جامعه مجردین هستن یا متاهلین؟! (آِیکونه "زیر زبان طرف را کشیدن")
حال شاااید جامعه ی مجردین بیشتر درگیر مسائل اینچنینی باشد که البته در مورد شخص بنده؛ گمان نمیبرم این امر موجبات را فراهم کرده باشد.
و السلام علیک و رحمت الله و برکاته
http://en.akinator.com
بازیه جالبیه...سوال می پرسه و شخصیت مورد نظرت رو که توو ذهنت انتخاب کردی حدس میزنه...ورژن موبایلشم هست دیدم....شاید دیدی اینو قبلن... اگه نه که باهاش مشغول باش تا افسردگی هات فراموشت بشه حاج خانووم
اها جوونیام یه بار بازی کردم باهاش. جالبه
مرسی حج آقو
بازش کردم و رفتم تو کارش. فکر کنم حالا حالاها افسرده نشم دیگه
آره قدیمیه
ولی من هراز گاهی به قصد خوابوندن ِ کلش دوباره میرم سر میزنم
و امروز خودشو جر داد اما نتونست نیکی کریمی رو حدس بزنه
فروغ فرخزاد و میگه همسرته؟! بعد عکس یه زنه عجوزه انداخته اونرو!
باحال بود :))
حالا یکی نیست بگه تو که قده مرگ از این نیکی کریمی بدت میاد چرا انتخابش کردی
این تنفرم از این بشر از زمان فیلم "دو زن" بوجود اومد که دیدم بازیگر مورد علاقه ی اوون زمونم یعنی همین نیکی خانووم حامله شده. یه توپ چل تیکه گذاشته بوود زیر شکمش که مثلن حامله هست. داشتم بالا میاوردم از این جلف بازیا. بعد هم از این بدم اوومد هم از این که توو یه فیلم یه زن حامله میشه و شکمش میاد بالا. اه اه اه
از این که ببینم توو یه فیلم یه عده جلو دستشویی (توالت) ایستادن و هی به خودشون میپیچن و منتظرن دستشویی خالی بشه هم حالم بهم می خوره از این پوزیشن در حالت واقعی هم بدم میاد. این نمونه آخر مربوط به فیلمای مهران مدیریه
خب بازیگر همینه دیگه! باید انواع حالت هارو بتونه نشون بده.
پس اگه اینقدر غیرتی ای بازیگرای خارجیو چی میگی؟
واقعن ارتباط معنا داری بین کامنت های من و این پست وجوود داره ها
!!!!!! از اوون ارتباط های زیر پوستی (آیکونه پوست کلفت)
کامنتات محشر کبری ست
ازون محشر کبری هااااا!
مرسی...
حالا جدا از شوخی و مزاح باید بگم که من به این مقوله همین افسردگی زیاد فکر کردم...زیاد یعنی خیـــــــــــــــــــــلی زیاد... یه زمانی هم خودم بهش مبتلا بوودم و البته اینم بگم که اصولن فضای بلاگستان غم زده است و آدم تا میاد پای وبلاگ نویسی و وبلاگ خونی، حجم عظیمی از غم و اندوه برش مستولی میشه. و خوب خیلی از غم ها هم ریشه بیرونی داره مثه مسائل جامعه کمبودها ضعف ها. اما فرمول غلبه بر اینها همون جوور که بارها و بارها و چه حضوری چه بصورت پست وبلاگی چه پیام نوروزی و ... گفتم و شاید تبدیل به کلیشه شده، اینه که ما نگاهمون خیلی بیرونی شده و زمینی... باید نگاهمون رو اصلاح کنیم ببریم سمت درون... قدرت عظیمی در درون آدم وجود داره که می تونه دنیای بیرونشو بسازه. ما یعنی من و تو و بقیه و همه ی آدم ها در یک دنیا زندگی نمی کنیم. ما در دنیاهای مختلفی باید زندگی کنیم. دنیای خودتو پیدا کن و اونو اونجور که می خوای بساز... شاد ... سرزنده ... که هنوز بشه تووش براحتی نفس کشید... با صدای موسیقیش مست شد ... و با آرزوها و آرمان ها و اهدافش اوج گرفت.
نمیشه نسبت به بیرون بی اعتنا بود... نمیتونم اتفاقای اطرافمو؛ رفتار دیگرانو؛ دعواها؛ بی اعتنایی ها و پرخاشگری ها و... خیلی چیزای دیگه ای رو که میبینم؛ نبینم و فقط باشه دنیای خودم...
)
دنیای من شاده؛ شاااده شاد. بدون دلواپسی و حسادت و افسوس و ناشکری. اما دنیای بیرون نمیذاره همیشه اونجور که میخوای زندگی کنی.
متاسفانه جدیدا خیلی داره روم اثر میذاره... دارم افسرده میشم...
(این کامنت عالی بود. اینم محظ علاقه ای که داری
بازیگرای خارجی؟
مگه بازیگرای زن ِ خارجی توو فیلماشون چیکار میکنن؟ ما که هر وقت دیدیمشون همیشه حتی تا دکمه ی آخر یقه شون رو هم می بندن/ (آیکونه کوچه علی چپ مورد علاقت)
...
ولی همین که یکمی خندیدیم دور همی (حداقل آیکونات اینو نشون داد) خووب بوود و امید که کمی از بستر فسرده ی دلتنگی خارج شده باشی... والسلام...تمام ...
راهشو خوب یاد گرفتیا؟ مسیر کوچه علیچپو میگم
پس میزانش زیاد نیست...
آره مرسی. همین که برات مهم بود و ایقدر سعی در تغییر افکار من داشتی یه دنیا ممنون.
نترس؛ من طوری افسرده میشم معمولا که هیشکی بویی نمیبره! اصن بدجور نامحسوسه
این پستت امشب منو یاد بلادونا انداخت که گاهی غمگین میشد و منی که اینقد اینجا چرت و پرت میگفتم که حال و هواش عوض شه و بخنده... ایشالا لبش همیشه خندون باشه.... هم اوون...هم تو....هم همه ی رفقا
من کلن موقع نوشتن این پست یاد بلادونا بودم. و الان با این کامنتات بیشتر
باید یه فکری بردارم!
خیلی دلم براش تنگ شده؛ خیلی
پ. ن: نمیدونم چرا گریه ام گرفت!! آخه این آهنگ وبلاگ فری رو هم گذاشتم و یاد بلی و این کامنتای تو...
فکر کنم جدیدا خیلی لوس شدم!
ممنون که آهنگ وبلاگمو گوش میدی
مطططططمئنم که خودش از رو میره
من می تونم! همیشه می تونم 
باز هم میگم من اخیرا افسرده شدم. خیلی هم این ور اون ور زدم که رفعش کنم، نشد. الانم بی خیالش شدم تا خودش از رو بره. قبلا هیچکی نمی فهمید اگه حالم بد بود. الان واقعا داغونم. رو همین حساب وبلاگم داره داد میزنه، قیافم بدتر! ولی تصمیم به بی خیالی گرفتم. خونه تکونی هم تو وبلاگم بکنم همه چی بهتر میشه
اهنگت خوشگله و پیانوست دیگه نه؟ همون چیزی که عشق میکنی باهاش
ان شالله که همینطوره
راستی قیچی خان، همیشه هم تو نگاه نیست. باور کن که گاهی مثل من هزار راه رو میری که همه چی رو درست کنی. مثل من سعی می کنی، مثل همیشه، سریع یه راه حل پیدا کنی؛ تلاش تلاش تلاش خوب اگه به نتیجه نرسی باور کن درمونده میشی. گرچه من از پَسِش بر میام! اینو بهتون قول میدم!
برای من چیزی خراب نشده که سعی در درست کردنش کنم.
من فقط نگران بعضی از اطرافیانمم. نگران بعضی چیزا و بعضی رفتارا.
اینو دیگه اونا باید درست کنن نه من
تو حتما از پس مشکلت برمیای. من که بهت ایمان دارم
نه لووس نشدی این حست اتفاقن کاملن طبیعیه...واسه مایی که با بلی دوستیمون مجازی بووده سخته تحمل دوریش چه برسه به توویی که باهاش زندگی کردی. اما اینارو این مساله که الان داره وارد فاز جدیدی از زندگیش میشه و انشالا حرکت میکنه به سمت خوشبختی، قابل تحمل میکنه. و مایی که دوستش داریم دوس داریم اونکاری رو بکنه که راحت تره. شاید اومدنش اینجا تمرکزش رو بهم میزنه...
..
یه نکته ی آموزشی هم اینکه تو حواست باشه یهو ازدواج کردی اینجوری غیب نشی و بیای بهمون سر بزنی... هرچند تقریبن مطمئنم اونموقع می خوای لووس کنی بکگی هرچی آقامون میگه اگه اجازه بده میام اگه نه که هیچ. یعنی می دونم که اینجوری هستی تو...
شرمنده امشب زیاد حرافی کردیم و خلوتت رو بهم زدیم. الان یک ساعتی از تایم خواب گذشته ما بریم لالا شبت خوش و پر ستاره
الان سرش شلوغه دخترم. انشالله که خشبخت شه و همیشه شاد باشه
واقیعاااااا؟ شاید!
چرا اینجوری باشم؟
امشب تو عالی بودی. بهترینِِ بهترین. شب خوش
حرف شومام متینه فری
اما قدرت درونی آدما بی نهایته...و با کمی تعقل و تعمق در مسائل میشه یکی یکی اونها رو حل کرد. باید صبور بوود.شکیبا بوود. باید هممون بگردیم دنبال یک تفسیر روحانی از زندگیه دنیایی...شب خوش
(آیکونه گنجشک لالا مهتاب لالا)
طراوت جون اصلا من پایه ام همین الان بریم سراغ مسنجر و اونجا همو ببینیم! شاید همین دنیای مجازی بهتر باشه واسه اوضاع ما!
خب ایمیلمون لو میره اونوقت
بیخیال دوست جون
تو کِی جواب دادی؟! من هی چک کردم نبودی که! ایمیلمو زدم. طبق گفته بلاگ اسکای بقیه نباید ببینن! دوست داشتی بیا. اکثر مواقع آنم
پ.ن: جون ... تو اذیت نکن، عشوه نیا. باور کن جونشو ندارم
من ایمیلم اسم و فامیلمه!
آخه از سایت دانشگاه اصن نمیشه چت تصویری کرد. فقط گاهی قسمت چت ایمیل باز میشه و تمام!
خونه هم اینترنت مخابراته و داغووون! هر بار خواستم با دوستام چت تصویری کنم نشده
سلاااااااااااام من قبلنا همیشه ب وبلاگتون سر میزدمو نظر میداشتم نمیدونم یادتونه یا ن ی بارم ک کلی ناراحت بودمو میترسیدم از زندگی دانشج.یی ای ک قرار بود تجربش کنم گفتم شمام کلی امیدواری دادین ولی الان ک دارم این دورانو میگذرونم میبینم واقعا دوران توپیه اصنم ناراحت نیستم خیلی خوش میگذره حق با شماها بود فردا هم بعد ی ماه میرم خونهههههههه
سلااااااااااااام نیلو جون
آره یادمه؛ یادته گفتم همکلاسی منم اسمش نیلوست و اینا؟
چه خوب. واقعا خوشحالم که لذت میبری عزیزم. هر دورانی شیرینی خودشو داره و باید تجربه بشه. دانشجوی کجایی؟
سلام .درسته اما افسردگی یکی از دلایل روانیه عزیزم عوامل دیگه روانشناسی هم هست
امروز را برای بیان عشق به عزیزانت غنیمت بشمار ، شاید فردا احساسی باشد، اما … عزیزی نباشد!