positive thinking

روزای روشن خوابگاه من دارم میام. شبهای زیبا و مهربان و پر از لبخند خوابگاه من دارم میام. میام تا به همراه سایر دانشجویان پر از نشاط و امید ارشد و پی اچ دی و اینترنا و استارژرای مهربون و صمیمی به کسب علم و دانش بپردازم.دوستان من دارم میرم که کوله بارم رو پر کنم از فارمایی که دوسش دارم و پروپوزالی که به جونم بنده. توی اون بهارستان که بهشت در برابرش کم میاره دیگه من چی بگم از اونهمه شعور و مهربونی ناظمه ها و سرپرست خوابگاه! آی خدا شکرت که من دارم میرم به اون سرزمین جا مانده از بهشت(این قسمتش حقیقت داشت).

خلاصه اینکه هر چی من از خوبی اون خوابگاه تو این فصل بگم کم گفتم و از اونجایی که آخرین بار تو اون خوابگاه عزیز من با لپ تاپم به علت محدودیتهایی که حتما به نفع منه! نتونستم وارد مدیریت وبلاگ بشم این پست هست خدمتتون تا امتحان فارما رو ۲۲ مرداد بدم.

دوستان دعا کنین آبجیتون ایندفه پاس بشه با یه نمره توپ. می دونم که تو این روزا و شبای پر از رحمت و مغفرت به یادم خواهید بود! مش قل ذمبه اید اگه نباشید یعنی!