تونستن یا نتونستن٬ مسئله اینه!

تازه بعد از دو ماه کارآموزی تو یه آرایشگاه زنونه به این نتیجه رسیدم: کار هر خر نیست خرمن کوفتن! دور از جون شما البته. تو کارهای عملی اغلب با اعتماد به نفس وارد شدم و می دونستم که می تونم ولی این یه قلم منو شرمنده خودم کرد. اصلا چطوری ملت ابرو ور می دارن تابه تا نمیشه؟ یا ۴ تا رنگ رو به نسبت مشخص قاطی می کنن و دقیق میشه همون رنگ مویی که می خواستن؟ یا یه کله شینیون می کنن که آدم کف بر میشه؟ یا تو یه روز ۱۵ مدل آرایش چهره متناسب با استایل طرف انجام میدن و ... من همه اینا رو انجام دادم ولی خوب بعدش تصمیم گرفتم این کار رو بسپرم به اهل فن که استعدادشو دارن! می دونی!

پ.ن۱: این دوماه مال تابستون قبل از ارشد بود.

پ.ن۲: شایدم من به خودم زیادی مطمئن بودم که نمی تونم٬ آخه صاب آرایشگاه بهم پیشنهاد شراکت داد قدرت خدا!

پ.ن۳: انگیزه نوشتن این پست حسادت بود آخه مینا و حمیده دارن میرن آرایشگاه :( ایشالله که موفق باشن.