نقشه شوم!

ما پارسال تو خوابگاه قائم یه کاری کردیم که قرار بود من تو وبلاگ نقلش کنم. یه شب که فقط من و برکه و فیروزه خوابگاه بودیم ساعت نزدیکای 11 بود که زنگ در سوئیت 6 رو زدن و وقتی من اومدم درو باز کنم از تو آیفون صحرا و الناز رو دیدم که تازه اون موقع به خاطر کارای آزمایشگاهیشون داشتن از دانشکده میومدن و خوب آخرین ساعت مجاز ورود-خروج 10 شب بود. در همون سیم ثانیه من یه نقشه پلید کشیدم و خیلی آروم بهشون گفتم که خانم باقری (مسئول وقت اداره خوابگاهها) تو سوئیتن الان!!! و تا گوشی رو گذاشتم به برکه و فیروزه گفتم بدویین چادراتونو بپوشین بشینین رو مبلای روبروی در، اونام متعجب هی می پرسیدن چی شده؟ واسه چی؟مگه کی بود؟ ماجرای دروغ رو گفتم بهشون و اونام که پایه، سریع با چادر نمازای گل گلی در مواضع یاد شده قرار گرفتیم و تا اونا با آسانسور 3 طبقه رو بیان شروع کردیم با افراد تخیلی روبرومون حرف زدن. صحرا و الناز کلید انداختنو درو واکردن و مث دوتا دسته گل، مغنعه ها جلو کشیده یواش یواش اومدن تو و همزمان مانتو هاشونم به زور می کشیدن تا روی زانوهاشون! من و برکه که دیگه فرو رفته بودیم تو مبل و طوریکه اونا نبینن رسما مرده بودیم از خنده و فقط فیروزه خیلی جدی حرف میزد و می گفت "خانم باقری الان مساله دیر یا زود اومدن بچه ها مطرح نیست، خوب گاها کارای ما تو دانشکده طول می کشه، الان مساله اینه که..." دیگه اونام آهسته و البته با کمی دلهره وارد هال شدن و دیدن که سر کاااااااااااارن و دیگه ما پکیدیم از خنده:))) بعدا اونا گفتن که وقتی ما رو چادر به سر دیدن فکر کردن مرد هم هستش و اونطوری رعایت امور رو کردن!

پ.ن: یه ترانه پیدا کردم که وقتی گوش میدم این شکلی میشم خیلی باحاله. صدای خواننده خوبه ولی حکمت این آهنگ و شعرش و اون صدای کلفت وسطش و همچنین خواننده فیت رو نمی فهمم!