یاد باد آن روزگاران؛ یاد باد

امروز یه سالگرد ارزشمنده. 

ارزشمند واسه ما پنج تا نابغه. 

از پارسال تا حالا ههمون خیلی فرق کردیم! اصن خیلی؛ یه وعضی! 

پارسال خیلی سرزنده تر؛ شاداب تر؛ شیطون تر؛ پر حرارت تر؛ صمیمی تر؛ و خیلی تر های دیگه که الان به ذهنم نمیرسه. 

داشتم همین چند دقیقه پیش؛ عنوان پست های مرداد ماه پارسال و بعضی از پست هاشو میخوندم! 

خیلی کوشولو بودیم! مخصوصا خودم 

حالا یا گذشت زمان؛ مقصره این تغییرات هست؛ یا اساتید و اداره خوابگاه ها(!) و درس و دانشگاه؛ چبیدانم ولا.

پارسال دقیقا تو همچین روزی(۳/۴/۹۱) وبلاگو ساختم. بعدش یه دعوتنامه دادم واسه همه ی نابغه ها و همه همون شب عضو شدیم. اولین پستو خودم گذاشتم. چقدر اون شب خندیدیم. 

دو دقیقه بعد از ارسال اولین پست؛ اولین کامنت اومد! چقدر رو نظرش بحث کردیم و موشکافانه بررسی شد بعد از یک ساعت هم همون فرد تو صندوق پستیمون پیام داد!  

پست ۱۳ ام؛ بلادونا گذاشتاین بشر از بچگیش با ۱۳ مشکل داشت.

روزای جالبی داشتیم...روزای جالبی داریم...و ایضا روزای جالبی خواهیم داشت 

نابغه ها؛ موافقین که خیلی زود گذشت؟ خیلی زودتر از اونچه فکرشو بکنی! 

اگه پست های پارسالو ببینید؛ یادتون میاد که چقدر دوستای ثابت و باحالی داشتیم که دیگه اصلا ازشون خبری نیس و چه دوستای باحال و مهربونی که بعد ازون به جمع ما اضافه شدن 

سال خوبی بود. 

امیدوارم سال های اینده هم همینطور از حال هم باخبر باشیم. نذاریم بریم مث بعضی دوستای پارسالیمون. 

بچه ها حواسمون باشه وبلاگو تنها نذاریم. اینجا یه دفترچه خاطرات قشنگه از دوران جوونی که میتونیم همیشه و هر جا بخونیمشو یاد هم باشیم. یاد دوران دانشجویی؛ یاد جوونی