شه زاده رویای من شاید تویی ؛تو

امشب وقتی میخواستم از سلف بیام خوابگاه سرویس رفته بود و تا نیم ساعت دیگه هم سرویس نداشتیم ؛منم مجبور شدم مسیر پر سگ روتنهایی پیاده بیام؛ تنهای تنها... میترسیدم ...یه آیه الکرسی خوندم و دل به دریا زدم و اومدم... 

از کنار خوابگا آقایون داشتم رد میشدم که یه هو چشمم افتاد به یه سگ (سگ نگو بلا بگو دشمن جون ما بگو..)

من:وای سگ(با صدای ضعیف و پر از ترس)

یه جنتلمنی که از کنارم رد میشد:جان؛با من بودید؟

من:نه ؛گفتم سگ ؛ وسگ رو بهش نشون دادم..

آقاهه گفت نترسید و مثل ژان والژان پرید و از من مراقبت کرد ...

سگه تا صحنه رو دید حسادتش گرفت و شروع کرد به پارس و دوید سمتمون ؛ من که مرده بودم از ترس , میخواستم بدوم که آقای جنتلمن ندو ندو نترس نترس.... اومد جلوی من وخودش رو سپر بلای من کرد(آی مادر مادر مادر) 

شاهزاده رویاهام  با سنگ سگ رو زد و سگه فرار کرد

جنتلمن:من تا خوابگاه میرسونمتون

من: (از ترس لبام میلرزید ) :ممنون میشم .(رویاهای برکه در آن لحظه:وای مهریه ام چقد باشه... لباس عروسم چه شکلی باشه..بوق بوق بوبوق بوق...سفره عقد و..اسم بچه مو چی بذارم...کدوم مدرسه بره....رشته دانشگاهیش چی باشه ....بچه ام با کی ازدواج کنه....

خلاصه دو قدم با هم برداشتیم که یه ماشین جلو پامون وایستاد(سققق سیا؛خاک مالید به بختمون) (از نگهبانا بود با لباس شخصی)

جنتلمن: خانم رو تا خوابگاهشون میرسونید

راننده:با سرویس باید برن

من:تا نیم ساعت دیگه سرویس نداشتیم مجبور بودم پیاده بیام...

جنتلمن غیرتی شد وگفت: بیایید خودم میرسونمتون(الهی قربون اون غیرتت بشن دشمنات ِگل پسر 

راننده: خانم بیا سوار شو میرسونمتون 

 خلاصه من سوار ماشین شدم و همه رویاهای شیرینم پایان یافت... آه ای شاهزاده رویاهایم.. آه ای ژان والژان...کجایی؟۱!!تو کی بودی اصلا؟!!!  

 در آخرین لحظه با خودم گفتم یه نگاهی به این جنتلمن بندازم ببینم کی بود(یاد بگیرید ما اینقد محجوب هستیم) ؛ ولی آن عزیز سفر کرده زیر سایه تاریک درخت بود و چهرش دیده نمی شد و من اصلا چهرش رو ندیدم و اصلا نشناختمش

عشق یعنی سگ را با سنگ زدن