اییین همه مرام! Wow

یکی از دوستان هم اتاقی عازم منزل بود.

حالا ما 5 تارو میگی، زدیم زیر گریه. چه گریه ای! (ما رسم داریم هرکس از بینمون کم شه باید زجه موره کنیم و" تا جان در بدن داریم/ نباید دست برداریم!)

صدامون تا 10 تا اتاق اونورتر میرفت (خداروشکر که کنارمون فقط یه اتاقه).

بچه ها دیگه ادای غش هم در می اوردن! من "دوست" و تا دم در بدرقه کردم و صدای زجه های اون 4 تا پیوسته از تو هال می اومد.

طفلی "دوست"، کلی تعجب کرده بود. آخه این کار مارو دیگه ندیده بود و فقط (دور از جونش) با اون قیافه ی متعجب جای 5 تا شاخ رو سرش کم بود.(چون ما 5 نفریم).

همین که "دوست" رفت و من برگشتم بگم"رفت. گریه بسه دیگه" دیدم دارن با همون صدای های های گریشون، بندری هم میرقصن!!!

یکیشونم که وجدانش یکم(و فقط یکم) لطیف تره داره واسشون خیلی اروم دست میزنه!!

همونجا ییهو چشام دراومد و افتاد رو زمین.