محض این که یه خاطره از خودم در وکنم

جمعه بود که رفتم شهر دانشگام. 

شنبه رفتم پیش استاد. همین که منو جلو در دید گفت: به به به به به به(تا یک ساعت!)(ادامه:) چه عجب؛ میگفتی گاوی گوسفندی میکشتیم؛ راه گم کردی! ازین ورا؛ چطور از خونه دل کندی؟؛ چی شد گذرت به این ورا افتاد.............سلام! خوبی؟ (من:) 

بلاخره وقتی نوبت به حرف زدن من رسید کم نیاوردم گفتم: سلــــــــــــام استاد! اومدم حــــــــالتونو بپرسم، خوبید ایشالا؟ (همون چای شیرین معروف خودمون ) 

رفتم پیش استاد دومی راجع به پایان نامه بحث کنم میگه: به به به به به.....؛ چه موضوع نو و پرکاربردی! عالیه. ولی رک بهت بگم! تو این شهر هیچ استادی رو این موضوع کار نکرده و خودت تنهایی ها! عوضش کن!(بعد یه عمر مطالعه که داشتم! حالا من:) البته من بادی نیستم که با این بیدها بلرزم بازم تلاش میکنم؛ به امید خدا.

شب رفتم پیش بلادونا جونی و فروغ عزیز. برنامه خوابم کن فیکن شد. ساعت ۴:۳۰ صبح خوابیدیم. 

اومدیم فیلم ببینیم. بگو چطور؟! شونصد تا فیلم داشت این بلادونای درسخون عزیزم؛ ما هم که سخت پســـــــــند! دو نفری نشستیم تک تک فیلمارو چک کردیم(۵ دقه ۵دقه رد میکردیم!) تا بلکه یه فیلم باحال و هیجانی پیدا کنیم و همونو ببینیم؛ البته اونی که بلاخره انتخاب شد اصلا هیجانی نبود. قسمت شد دیگه. 

ولی در عوض تا صبح هی چای خوردیم هی غیبت کردیم! از عالمو آدم. باورت میشه؛ حتی غیبت همه شماها! حلالمون کن خوااااهر ماه رمضونی. 

اومدم بیام خونه؛ تو اتوبوس یه پیرزن طفلی کنارم بود. بنده خدا پیر بود و نمیتونس روزه بگیره.همونجا بساط عصرانشو پهن کرده بود. نونو پنیرو سبزی و پیاز(!) وااااای پیازه

یـــــــــک بویی داشت که تا خود مقصد روی مخم بود  کل راهو آهنگ گوش میدادم که بلکه بوشو نشنوم 

 امااااااااااااااااااااااااا کلا مسافرت عااااااالی بود. تو خوابگا که خیلی خوش گذشت بهم؛ خیلی گفتیمو خندیدیم. دیدن دانشگاهم خالی از لطف نبود. 

شکــــــــر