حضور ممدجواد در خوابگاه دختران!

من میگم این عمو فیتیله ای ها بیان یه برنامه بسازن واسه این خوابگاهیای نابغه و اونا رو توجیه کنن که مردم آزاری کار بدیه و آخر عاقبت نداره و بگن که شب و نصفه شب در خوابگاه دانشجویی نباید فرکانس هرهر و کرکر و کل و سوت بلبلی و امثالهم بیشتر از ده ملیون هرتز باشه و هرکی اینکارو کرده سوسک شده!  

ماجرا از این قراره که پریشب ساعت ۱۲.۴۵ وفتی بنده مشغول گوش دادن ۴ تا لیسنینگ بودم آخه امروز امتحان داشتم٬ این برکه و طراوت اومدن بالا سرم و در گوش همدیگه پچ پچ کردن و بعدش به ممدجواد حمله ور شدن! ممدجواد پسر آزاده ست که طفلی یه دو شب مهمون اتاق ما بود. آزاده وقتی رفته بوده تفتان - اگه اشتباه نکنم- این بچه رو به سرپرستی قبول کرده. بله این دو نفر به ممدجواد حسودیشون میشه انگار و می خواستن بزننش که من نذاشتم و با تلاش و کوششی وصف ناپذیر مانع حمله اونا به بچه شدم و از اونجایی که من در تکنیک های مربوط به دفاع شخصی بی رقیبم نذاشتم حتی یه تار موی بچه کم بشه ولی آخرش وقتی دیدم دست ور نمی دارن و دیگه کارشون به گریه و زاری و التماس رسید که بده فقط نوازشش می کنیم و اینا راضی شدم و دادم دستشون!  

حالا این وسط یه لگدی به همدیگه زدیم و یه لگدی خوردیمو و یه چند تا هم جیغ انگار بدون اینکه خودمون بفهمیم از دستمون در رفته و خلاصه برکه فقط بند کفشای ممدجواد رو باز کرد و در این حین ییهو در اتاق بدون در زدن وا شد و کی بود پشت در؟ چند نفر بودن پشت در؟ یه نفر؟ ۲ نفر؟ ۳ نفر؟ نمی دونم من ۴ نفرشونو دیدم! یکیش سرپرست خوابگاه بود و بقیه بچه های خوابگاه و همشون با دو تا دستاشون قلبشون رو گرفته بودن و نفس نفس میزدن انگار بلانسبت سگ دنبالشون کرده و همشون با نگرانی دنبال مقتول٬ مجروح٬ تصادفی یا یه چی تو این مایه ها می گشتن! ما پرسیدیم: ها؟ چی شده؟ وحشت زده فرمودن: چیه؟ چی شده؟ چه اتفاقی افتاده؟ ما فکر کردیم با این جیغ و داد و هوار یه نفر مرده یا رو به موته! ما هممون با صدای جیغ و داد و بیداد از خواب پریدیم و دلهره گرفتیم و از این حرفا! و ما با چشمای ۴ تا شده پرسیدیم: همین دو دقیقه که ما یه ذره سر و صدا کردیم اینطوری به شما استرس وارد شد؟ واااا! چه حرفها! در این هنگام یه نگاهی به ساعت انداختیم و برق ۳ فاز از کله مون پرید آخه ساعت ۱ نیمه شب بود و در حقیقت ما خیلی دور از جون خودمون بی شعور بودیم و کلی جماعت نخبه مملکت رو ترسونده بودیم! آخه از قضا شب قبلش دخترای خوابگاه بهار ۲ دچار گاز گرفتگی شده بودن و نصفه شب ۳۲ نفر راهی بیمارستان شده بودن طفلیا! و حالا اینا ترسیده بودن حسسسابی! دیگه از گاردی که گرفته بودیم شیرجه زدیم پایینو و افتادیم به دست و پاشون که ببخشید و عذر می خوایم و اینا!  

اونشب غائله خوابید ولی هنوز که هنوزه روایت های مختلفی که از اتفاق اون شب نقل می شه به گوش ما می رسه و ما هی شرمنده می شیم. اگه احیانا خبر قتل و غارت و خودکشی با سر و صدای فراوان از خوابگاههای این ولایت به گوشتون رسید نترسید نترسید ما همه با هم هستیم که گند زدیم به یه مکان عمومی مث خوابگاه! البته اینم گفته باشم که این خوابگاه ما هم با اینکه نو سازه ولی تا حالا بارها خرابی های داغون خفن داشته و یحتمل چند وقت دیگه میریزه پایین٬ دیگه اگه خوبی بدی دیدین حلال کنین! 

راستی عکس بچه آزاده یعنی ممد جواد رو گذاشتم تو ادامه مطلب: