خونه تکونی خونه تکونی ما داریم می آییم!

امروز صبح رسیدم خونه. بعد 5 ماه همه چی همونجوری بود فقط ساختمونای نیمه ساز اینور و اونور خونمون ساخته شده بودن که خیلی قشنگ بودن همین! کلا هیچی و هیشکی ظاهرا هیچ فرقی نکرده بود که البته جای خوشبختی ست که همه چی سر جاشه و زندگی جریان داره ولی خوب بدیش به اینه که من خودم می دونم این چند وقت چه تغییرات خفنی داشتم و دیگه نمی دونم که آیا دیگران چه تغییرات درونی و حتی انفجار و تبدیل درونی داشتن. آخه مهمه که بدونم پدر و مادرم چیکار کردن و چی کشیدن. خواهرم و برادرام به کجا رسیدن و الان کجای کارن؟ عروس خانوما و آقا داماد چیکارن الان؟ ظاهرا هیشکی هیچ فرقی نکرده و منم همون آدم قبلی ام ولی من که می دونم همین 5 ماه که هم کوتاه بود و هم طولانی؛ زمان خیلی خیلی مناسبی بود واسه تغییر خیلی چیزا.

فردا خونه تکونی خونه ما رسما شروع میشه و امیدوارم که مث پارسال دقیقا تا لحظه ی قبل از سال تحویل طول نکشه و فوقش دوشنبه همه چی شسته رفته سر جاش باشه. فردا از آشپزخونه شروع می کنم و فقط خدا به فریادم برسه

آهای اونایی که پسرین و دست به سیاه و سفید نمی زنین: خیلی زرنگین! آهای اونایی که دخترین و خانواده محترم تا حالا همه کارا رو انجام دادن: خیلی خوش به حالتون! آهای اونایی که کزتین: الهی بگردم، خییلی طفلکین!