خوابگاه نشین های نابغه

ما ۵ دانشجوی خوشحال هستیم؛ یهو و در شرایط ... امتحان؛ وبلاگ نویسیمون استارت خورد.حالام قراره توش از هرچی دوست داریم بنویسیم.

خوابگاه نشین های نابغه

سوسک نشم الهی، الهی!

من قبول شـــــــــــــــــــــدم

البته فعلا مرحله ی اول

ممول هم قبول شــــــــــــــــــــد

حالا عکس العمل اطرافیان:

هم اتاقی: بابا مباااااااارکه گلم! عزیزم! خداروشکر، بوس بوس، کی شیرنی میدی؟ مارو ببر رستوران لبنانی!!!

استاد: اوه اوه اوه اوه اوه! به به به به به! مبااااارکه! دیگه کیا قبول شدن.... کی شیرنی میدی؟!

هم کلاسی: (>> پنج نفر بودیم که چهارتا شرکت کردیم و قبول شدیم!) مبارکه.

بچه های بالا(ترم بالا): چه خوووووب، اخ جون کی شیرنی میدی؟؟ ببرمون رستوران....

بچه های پایین: تبریک عرض شد! پس یه شیرنی حسابی افتادیم! کی بسلامتی شیرنی میدین؟!

همسایه: ما شیرنی میخوایم یالا!

و من، امشب:

مرحله اول همه قبولن بخدا!! مهم مرحله دومه که من داااااغونم!

فک کن الان یه شیرنی بخرم برم پیش دوستان با نیش بااااااااااااااز، اونوخ چند روز دیگه که نتایج بیااااااد، سوسک بشم! وای خدا...

دعا کنید....

پیشاپیش از تبریکات همه ممنانم

این پست صرفا جهت تخلیه ی خوشحالی اضافی اینجانب بود و هیچ ارزش معنوی و مادی و دنیوی و اخروی دیگری ندارد.

تمام

طراوت چهارشنبه 22 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 23:09

نظرات 9 + ارسال نظر

belladona چهارشنبه 22 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 23:14

چه خوووووب، اخ جون کی شیرنی میدی؟؟

مرسی عزیزم. تو چی شد؟
شیرنی؟

فاطمه پنج‌شنبه 23 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 19:56

وای عزیزم تبریک میگم خیلی زیاد خیلی.من مطمئنم مرحله دوم هم قبولی. خیلی خوشحال شدم.اینقد دلم میخواد هر کس واسه هرچی تلاش میکنه به نتیجه برسه .ذوق میکنم.میبوسمت

مرسی فاطمه جونم
نمیدونستم چی شده که برام کامنت نمیدی هیچوخ
پس آشتی ای؟

فدای تو عزیزُم بُرُم مُ
مرحله دومشو توکل بخدا! خودم که بعید میدونم...سخته

زهرا جمعه 24 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 12:58 http://loser-in-love.blogsky.com/

وااااااااااااااااااااااااای دکترا قبوول شدیییییییییییییییی؟؟؟؟
من شیرینی میخوام یالااااااااا یالا یالا یالاااااااااااااااا
من میدونستم که تو میتونییییییییییییییییییییییی
خیلیییییییییی خوشحال شدممممممممممممم

آره
اما فقط مرحله اول
زهرا مرحله دوم بدتره!! به خاطرش تو یه برزخ داغووون گیر کردم که نگو

قیچی جمعه 24 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 14:46

سلام و عرض تبریکجات.
یه پستی قبلن گذاشته بودی راجع به آزمون و کامنت گذاشته بودم که ایشالا قبول شی (آیکونه "تعارف و تکلم") و تو در جوابم یه همچین چیزی گفته بودی:
"تو دعا کن قبول شم، من به کل بچه های وبلاگت شیرینی میدم"
هاهاهاها
الان اگه جرات داری فقط یه ذره جرات داری اینو تکذیب کن تا برم اوون پست و کامنت مربوطه رو درش بیارم روو کنم جلو مردم (آیکونه "بگم؟ بگم؟")...اگه حافظه ی ما رو دست کم گرفتی اوصیکم لاستعلام فی البلادونا علیها سلام.
خلاصه که دستت درد نکنه دخترم واقعن خوشحالمون کردی بابت شیرینی. حالا شایدم خواستیم بیایم مشهد یه سری به شهرتون زدیم نهار خودمونو انداختیم خونتون. ماشالامادر هم که قطعن دست پختشون خوبه. (آیکونه "عمل انجام شده")

علیک سلام خدمت حاج آقا
گذاشته بودم و گفتم اگه قبول شم! باور کن قبول شم همرو یه شیرنی حسابی میدم تو دعا کن!
آخه مرحله اولو میدونستم قبول میشم! در این حد داده بودم؛ اما نگرانیم از اول برا مرحله دوم بود. فک کنم رد شم

شما بیا مشهد؛ چرا که نه! خصوصا اگه قبول شده باشم که خیلی بهت خوش میگذره؛ میبرمت جاغرغ به صرف آبگوشت با مایع زیاااااااد

قیچی جمعه 24 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 14:49

جدا از شوخی ایشالا که مرحلهی دوم هم قبول شی هرچند اصلن نمی دونم مرحله ی دوم و اینا برای رشته های شوما چیه مصاحبه هست یا یه آزمون دیگه.
در هر صورت
هرچقدر قبول شدن توو این آزمون برات مهمه
باید قبول نشدنت هم به همون اندازه بی اهمیت باشه
شاید این طرز فکر در مواجه با این آزمون و آزمون های دیگه ی زندگی برات مفید تر باشه (آیکونه "فلسفه بافی")

برا مصاحبه رزومه ی خیلی پری ندارم. مقاله یکی دارم!! باقیش سخنرانی و برگزاری کارگاه و...که ارزش آنچنانی ندارن

ولی آره؛ امید به خدا. فقط نگرانم که شیراز و همدان اگه قبول شم چی؟ بدبخ میشم!!اگه اصن قبول نشم چی؟! بیچاره میشم
(آیکونه یه گوش در یه گوش دروازه)