بفرمایید چای

   Teacherمون (ترم پایینی مونه ) بعد از یه هفته گفتن" وقت ندارم و نمیخوام و نمیشه وحالا ببینم چی میشه و..."..(خیلی زشته) .بالاخره امروزیه نگاهی به مقاله من انداخت و اشکالاتشو برطرف کرد(نه حالا از حق نگذریم بچه خوبیه،و بدون هیچ غرغری بلافاصله تا بهش گفتم؛ گفت: چشششششششم .،همش هم  هی میگفت: مایه افتخاره که مقاله شما رو میخونم،خیلی خوشحالم و در پوست خودم نمیگنجم که برا شما کار میکنم  وتو رو خدا همه مقاله هاتو بده من نگاه کنم و ...اصلا یه وعضی ) .  

خلاصه من برای تشکر از ایشون چایی دم کردم و همراه با بیسکویت و چاکلت تقدیم ایشون و بقیه بچه هایی که تو گروه بودن کردم، دور هم یه چایی خوردیم و یه ساعت بعد وقتی من و ریحانه و شادی میخواستیم لیوانا رو بشوریم  فک کردیم حالا که  دکتر ِبلادونا صدایِ لیوانا و کتری رو شنیده خیلی زشته که چایی بهش ندیم ،اصلا هم حواسمون نبود که آبجوش بعد از یک ساعت حتما سرد شده ،

ریحانه : آقای دکتر چای دم کردیم میل دارید براتون بیاریم   

دکتربلادونا : نه ممنون من دیگه دارم میرم دکتر ِ من: آره خیلی ممنون    

خلاصه اومدیم چایی بریزیم، آبجوش سرده میخواییم گاز روشن کنیم کبریت نیست

وای حالا چکار کنیم....چه خاکی توی سر کنیم  

خلاصه داشتیم از خجالت میمردیم و البته از خنده هم پوکیده بودیم و دور خودمون میچرخیدیم که چه کنیم و چکار کنیم که ...

چشممون افتاد به فلاسک دکتر ِ پری  که آبجوش نه جوش جوش که نیمه جوش داشت و خلاصه با اون دیگه یه چایی بیسکویت به دکتر دادیم

بعدش یادمون اومد که دکتر ِ من همیشه  میگفت که رو چاییش خیلی حساسه و هر چایی نمیخوره و چای درست کردنش پروسه مخصوص داشت و...چای لیپتون رو هم که جزو چای حساب نمیکرد تا برسه به چای نپتونی که با آب نیمه جوش باشه 

ولی با همه اینا فک کنم از چای مون خوشش اومده بود چون بعدش یه ساعت با خوشحالی از این در و اون در باهام صحبت کرد و بعد از اونم من و شادی و سیدمون رو با ماشین تا خوابگا رسوند 

(به یاد یه بنده خدایی افتادم که چون از خواستگارش خوشش نمی اومده چای لیپتون بهشون میده که ازش بدشون بیاد ولی  خواستگاره با خوردن چایی بدجوری  از دختره خوشش میاد و ابراز میکنه چایی به این خوش مزه گی تا بحال نخورده بوده)